Waarom het juist de geelbuikvuurpad is, die mijn interesse heeft weet ik eigenlijk niet, maar vanaf het eerste moment dat ik het dier in het wild tegenkwam - ik hoorde in 1981 tijdens een studieverblijf in Frankrijk een aantal geelbuikvuurpadden roepen in een steengroeve - raakte ik gefascineerd door dit helaas steeds zeldzamer wordend amfibie.
Nu, 25 jaar later en vele ontmoetingen met dit fraaie padje rijker, is mijn interesse alleen maar toegenomen, vandaar ook dat op deze website enige aandacht aan dit bijzondere dier wordt besteed.

Door de jaren heen heb ik het geluk gehad om vele biotopen van geelbuikvuurpadden in Frankrijk te bezoeken, van de Franse Ardennen in het noorden tot de Ardèche in het zuiden. De laatste jaren heeft mijn aandacht voor de geelbuikvuurpad - als gevolg van ons vertrek naar Midden-Frankrijk - zich vooral geconcentreerd op het voorkomen van de soort binnen het departement Creuse.

Net als in Nederland is ook in de Creuse de geelbuikvuurpad een vrij zeldzame soort, die binnen dit departement met name in het laaggelegen beekdal van de Cher (noord-oosten) te vinden is. In andere, naburige, departementen is de soort talrijker, in het zuiden van de Corrčze (ten zuid-westen van de Creuse) zelfs algemeen.

Onderstaande personen wil ik hartelijk bedanken voor hun bijdrage aan mijn onderzoek en aan het maken van dit deel van de website:


Drs. Sergé Bogaerts voor zijn adviezen en hulp bij het verwerken van de veldgegevens en zijn betrokkenheid bij het project.

Romuald Dohogne (GMHL)(Groupe Mammalogique et Herpétologique du Limousin), voor zijn hulp in het veld en het bemiddelen naar de complexe Franse organisaties.

Laurent Rivière (Responsable Cellule Foncier de Office National des Forêts) voor het uitdragen van het project bij het departement Creuse, en het ten uitvoer brengen van de beheersadviezen

Dr.Ir. Robbert Snep (onderzoeker landschapsecologie, Alterra - Wageningen UR), voor zijn algemene bijdrage , enthousiasme en kritisch commentaar op de teksten en vormgeving bij de website.

Dr. Henk Strijbosch (vm. prof herpetologie, Radbout Universiteit Nijmegen) voor zijn hulp bij het evolutiebiologische onderdeel "primaire habitat".

Dr. Ton Stumpel (onderzoeker herpetofauna, Alterra - Wageningen UR),voor zijn hulp en ondersteuning bij mijn onderzoek betreffende de ecologie van de geelbuikvuurpad.