| Bijna alle huidige vindplaatsen van de geelbuikvuurpad in Frankrijk behoren tot wat het secundair habitat wordt genoemd. Oorspronkelijk komen geelbuikvuurpadden in overstromingsvlakten van rivieren voor, het 'primair habitat' geheten. Als gevolg van de menselijk ingrijpen zijn veel overstromingsvlakten verdwenen of qua karakteristiek ongeschikt geworden, en daarmee is ook het areaal aan oorspronkelijke habitat sterk gereduceerd. |
| De geelbuikvuurpad heeft zich aan deze verandering in het landschap aangepast, en heeft al geruime tijd zijn habitatvoorkeur uitgebreid met - door mensen - gecreëerde biotopen. Veel van deze biotopen ontstaan als gevolg van de dynamiek van kleinschalig landgebruik, waarbij terugkerende pionierssituaties zorgen voor een ideaal habitat voor geelbuikvuurpadden. Dit habitat, dat het oorspronkelijk habitat grotendeels vervangen heeft, wordt het 'secundair habitat' genoemd. |
 Vindplaats van de geelbuikvuurpad, Cour-et-Buis, Isère, Rhône-Alpes, mei 1994. |
| Voorbeelden van voortplantingswateren in secundaire habitat zijn groeves met daarin ondiepe plassen, ondergelopen karresporen op lemige bodem, betonnen waterbakken en aangelegde veedrinkpoeltjes. In tegenstelling tot Nederland zijn tot op dit moment in Frankrijk in een aantal gebieden nog goede biotopen voor de geelbuikvuurpad te vinden. Dit komt door het nog relatief kleinschalige beheer van landbouwgronden, waarbij onder andere plaatselijke afgravingen en tractorverkeer op onverharde wegen voor de juiste dynamiek zorgen. Helaas geldt ook voor Frankrijk dat dat door schaalvergroting en modernisering in de landbouw, een meer intensieve waterhuishouding, oprukkende verstedelijking en de verdergaande asfaltering van onverharde wegen, de genoemde biotopen steeds sneller verdwijnen. Dit zorgt ervoor dat ook in Frankrijk de geelbuikvuurpad steeds zeldzamer aan het worden is. Gelukkig is de situatie (nog) niet zo catastrofaal als in de Benelux, en is de geelbuikvuurpad in het zuiden van de Limousin zelfs nog algemeen te noemen. Hieronder een serie foto's van biotopen waarin ik de afgelopen jaren geelbuikvuurpadden heb waargenomen. Deze biotopen behoren allen tot het secundair habitat zoals het in Frankrijk nog steeds aanwezig is. |
 br>
Bronpoeltje bij mariakapel, vindplaats van geelbuikvuurpad, in het water bevonden zich larven van vinpootsalamander, vuursalamander en vroedmeesterpad, Frontenat, Allier, Auvergne, augustus 2000. |
 Voortplantingsplaats van de geelbuikvuurpad, Le gros bois, Autry-Isard, Allier, Auvergne, augustus 1996. |
 Veedrinkpoeltje, in het water bevonden zich ca. 200 larven van de geelbuikvuurpad, Autry-Isard, Allier, Auvergne, augustus 1996. |
 In deze waterbak bevonden zich een aantal larven van de geelbuikvuurpad, Lignerolles, Allier, Auvergne, juli 2000. |
 Biotoop van de geelbuikvuurpad, Boult-aux-Bois, Ardennes, Champagne-ardennes, mei 1999. |
 Drainagegeultje langs de weg, Crozat, Allier, Auvergne, juni 2002, |
 Voortplantingspoel van de geelbuikvuurpad, Le Puy, Haute-Loire, Auvergne, augustus 1989, |
 Waterplassen op rivierbedding, Barrage de Prat, Allier, Auvergne, september 2000, |
 Veedrinkpoel, voortplantingsplaats van meerkikker, boomkikker en geelbuikvuurpad, Les Mazières, Allier, Auvergne, mei 2002. |
| Terug naar openingspagina geelbuikvuurpad. |